ابزارهای تصمیمگیری
1.مطالعه: یعنی شریک شدن در عقل و علم و تجربة دیگران. با مطالعه درصد خطا در تصمیمگیری کاهش یافته و در وقت و انرژی و هزینه هم صرفهجویی میشود.

2.تفکر: پیدا کردن راهحلهای متنوع که بر عهده ی قوای فکری ماست. درصورت استفاده ی مداوم از قدرت تفکر روزبهروز برغنای فکری و انعطاف و سیاست فکری ما افزوده میشود.
3.تعقّل: سنجش و گزینش یک راهحل از بین همة راهحلها، کارکرد قوة تعقّل میباشد.
4.مشورت: مشاور به کسی اطلاق میشود که باتجربه یک یا دو حوزه خاص صاحب نظر میباشد. مشورت جمعآوری اطلاعات و سازماندهی شاخصهای تصمیمگیری است نه جمعآوری نظرات مشاور. برای مثال وقتی تشکل یا مؤسسهای برای اردو بردن افراد خود تردید دارد در نتیجه ممکن است با اعضای خود مشورت کند. چنانچه منظور از مشورت تنها گرفتن نظرات سلیقهای اعضا باشد با توجه به تنوع و تفاوت نظرها، دامنة شک و تردید هر لحظه وسعت مییابد اما اگر در مشورت، اطلاعات مفید و درست جمعآوری شود، میتواند پایه و اساس یک تصمیمگیری خوب قرار گیرد؛این یعنی مشورت. پس بهتر است به جای پرسیدن سؤالاتی همچون اردو خوب است یا بد؟ اینجا برویم یا آنجا؟
بپرسیم:
برای برگزاری اردو به چه مواردی باید توجه کرد؟
در چه شرایطی اردو برای اعضا مفیدتر است؟
آفتهای احتمالی اردو چیست؟ فواید این اردو چه میتواند باشد؟
طرح این سؤالها باعث کسب اطلاعات مناسب و تصمیم گیری دقیقتر میشود.
5. استفاده از تکنیکهای خلّاقیت: استفاده از تکنیکهای خلّاقیت که باعث شکوفایی و رشد تفکر واگرا و به کارگیری همزمان دو نیمکره ی مغز میشود کمک بسیاری هم به تصمیمگیری مؤثر و خلّاق میکند لذا در فصل بعدی به بعضی از تکنیکهای کاربردی خلّاقیت اشاره میکنیم.