انواع ارتباط

چه خوب است که ما در هر پستی که هستیم و هر نقشی که در جامعه داریم؛ ارتباط متفاوتی براساس آن بچینیم و انواع ارتباط ها را در جامعه بشناسیم و بر همان مبنا هم رفتار کنیم. در هستی چهار نوع ارتباط وجود دارد:

 ارتباط انسان با خود: این ارتباط حوزه های خود آگاهی، خود شناسی، خود کنترلی، خود آغازگری، خود رهبری و خود مدیریتی را در بر می گیرد. باید توجه کرد که اصل مدیریت بر ارتباطات در دنیای بیرون، به ارتباط با درون بر می گردد.

 ارتباط انسان با خدا

 ارتباط انسان با جهان هستی: ارتباطی است که ما با طبیعت، آنچه در اطراف ما وجود دارد، پدیده های مختلف، نعمت ها، بلاها و هر آنچه به چشم می آید و یا نمی آید برقرار می کنیم.

 ارتباط انسان با دیگر انسان ها: سه ارتباط قبل در این ارتباط نقش بسزایی ایفا می کنند.

برای بیان مطالب بیشتر دربارۀ ارتباط انسان با دیگران ابتدا به بیان تعریف ارتباطات می پردازیم.

تعریف ارتباط چیست؟

ارتباط فرآیندی در لحظه است که شامل عناصری همچون:

فرستنده: کسی که پیام را منتقل می کند.

گیرنده: آن کس که پیام را دریافت می کند.

پیام: احساس، فکر و یا رفتاری که در ارتباط منتقل می شود. به طور مثال “من تو را دوست دارم” و یا “از دست فلان کار تو عصبانی هستم” یک پیام از نوع حسی است.

رسانه: شیوه انتقال پیام می باشد و از آنجایی که ما در دنیای ارتباطات زندگی می کنیم می توان گفت ارتباط یک نوع پیام رسانی به هستی است.

بر این اساس ارتباط مؤثر یعنی:

• ارتباطی که در آن داد و ستد ارتباطی به درستی شکل بگیرد.
• گوینده و شنونده به عنوان عناصری از فرآیند ارتباط، هم فرکانس باشند.

حال که تعریف ارتباط مؤثر بیان شد، لازم است مبانی و بنیان های را شناسایی و بیان کنیم.

مبانی ارتباط 

? چهار دیدگاه دربارۀ ارتباط بین انسان و جهان هستی مطرح شده است که اعتقاد به هر کدام بسترساز انتخاب شیوه متفاوتی در زندگی و در ارتباط با خود، خدا، هستی و دیگران می باشد.

انسان معنادار در جهان بی معنا

انسان بی معنا در جهان معنادار

انسان بی معنا در جهان بی معنا: داستان هایی همچون بوف کور و سگ ولگرد بر اساس این نوع نگاه نوشته شده اند.

انسان معنادار در جهان معنادار: این نگاه دین بوده و در دین ارتباطات بر این اساس شکل می گیرد.

? ارتباط با خود و خدا زمینه ساز ارتباط با دیگران است. لذا برای اصلاح و مدیریت ارتباط با دیگران باید از درون یعنی ارتباط با خود و خدا شروع کرد نه از بیرون.

?اساسی ترین اصل در ارتباط مؤثر نیت و انگیزه ارتباط است. هنگامی که ارتباط را با “بسم ا… الرحمن الرحیم ” برقرار می کنیم، این ارتباط به منزله یک عبادت محسوب می گردد.

از آنجایی که بر اساس عقیده شیعه امام به اذن خدا بر تمام هستی و نعمت ها مدیریت دارد، هنگامی که در کنار نیت، قصد نیابت از امام هم کرده و بر اساس آن عمل می کنیم و امام خود این ارتباط را مدیریت می کنند.

? توجه به ارزش های موجود برای هر انسان و تکریم او جزء مبانی برقراری یک ارتباط مؤثر است.

دلایل برقراری ارتباط

ارتباط به دلایل مختلفی برقرار می شود. به برخی از این دلایل در این قسمت اشاره می کنیم:

تربیت

آموزش

مدیرت جمع یا مکان

کسب کار و درآمد

روابط خانوادگی و ازدواج

رفع سوء تفاهم های بوجود آمده،

 به طور مثال یکی از مشکلات در ارتباط های درون تشکیلاتی سوء تفاهم ها است. مثلاً در تشکیلات با نیت خالص مطلبی را به فردی نمی گوییم و در جلسه دعوت نمی کنیم تا به او فشار نیاید، اما او فکر می کند که او را به حساب نیاوردیم.

ریشه این سوء تفاهم عدم برقراری ارتباط مؤثر است. زمانی ماجرا سخت تر می شود که آن فرد با ده نفر دیگر صحبت می کند ولی به طرف مقابلش نمی گوید و بعد از یک ماه آفت ایجاد می شود.

• فرار از یک فکر یا ماجرا و یا یک فرد
• رفع کمبود ها و نواقص
• تخلیۀ عقده ها و فشار های روحی و روانی
• تخلیۀ هیجان و احساس های مختلف

و …

سبک های ارتباطی

پرخاشگرانه: در این سبک فرد تهاجمی برخورد می کند و طرف مقابل محکوم خواهد بود.

منفعلانه: عکس حالت پرخاشگرانه است.

 فعال و جرأتمندانه: این سبک، سبک تعادل بوده و به آن برد مضاعف می گویند که دو طرف ارتباط پیروز خواهند بود.