تقویت اعتماد به نفس با چند راهکار تضمینی
در کتب و مقالات مختلف بارها و بارها با این عنوان برخورد داشته و آن را خوانده اید، چقدر به کارتان آمده و تا چه اندازه به آن ها عمل کرده اید؟ آیا این نوشته و مقالاتی از این دست باز هم در زمره ی تمامی اطلاعات و دانشی است که سالیان سال است فقط جمع آوری می کنید بدون اینکه بدانید کجا و چگونه آنها را به کار ببرید.بالا بردن اعتماد به نفس پایه و اساس هر کاری است که شما می خواهید انجام دهیدو به انجام رسانید.پس هم در ابتدا، هم در فرایند و هم در انتها کار ساز است اما چگونه آن را به دست آوریم؟چگونه افزایشش دهیم و اینکه آیا راه حل تضمینی برای این کار وجود دارد؟ اول از هر چیز روی سخنم با کسانی است که همیشه به دنبال راهکارهای تضمینی و بدون بازگشت هستند افرادی که در بیرون از خود به دنبال آن می گردند، انسان های بازنده ای هستند.چیزی بیرون از تو وجود ندارد. راه حل و مسئله خود تو هستی فقط باید به خودت و توانایی هایت ایمان و باور داشته باشی دقیقا مثل باور به کوک کردن ساعت برای اینکه ایمان داری صبح دیگری را خواهی دید.پس راهکار تضمینی در خود توست باید مرد عمل باشی و دلت رو بسپری به راه و ادامه بدی.تضمین در خود توست و اعتماد به نفس تو در باور تو به خودت است پس اگر ایمان داری به خودت هم راهکار هایی که ما اینجا میدیم بهت جواب میده و هم راهکارهایی که جاهای دیگه خوندی.
به خودتان عشق بورزيد؛ چرا كه شما جانشينان و خليفهي خدا در زمين هستيد و هر صفتي كه در خدا هست، در شما هم به صورت محدود هست. هماكنون جلوي آينه برويد و خود را دوستدارانه نگاه كنيد و از صميم قلب به خود بگوييد: تو را دوست دارم؛ چون تو برتر از فرشتگاني. تو را دوست دارم؛ چون روح خدا در تو جاري است. تو را دوست دارم؛ چون تو تجلّي كائنات هستي. به خود رسيدن يعني داشتن اعتماد به نفس و توجّه به خود
در منزل هم به خود برسيد؛ لباسهاي مرتّب بپوشيد و هر دو ساعت يك بار جلوي آينه برويد؛ كفشهايتان را واكس بزنيد و موزون لباس بپوشيد؛ شما هميشه و در هرشرايطي بايد به خود برسيد؛ چه در تنهايي، چه در جمع. حديث داريم كه قبل از خروج از خانه، به آينه نگاه كنيد. پيامبر (ص) هميشه با خود شانه، آينه و مسواك همراه داشت.تنفّس عميق را تكرار كنيد.
تمامي افراد افسرده و كمروحيه بدون استثناء، تنفّس سطحي دارند؛ وقتي شما دم و بازدم عميق داريد، اكسيژن بيشتري به خود ميرسانيد.
خوب بخوابيد؛ چرا كه از شارژ عصبي شما جلوگيري ميكند و شما را در برابر عوامل بيماريزا و هيجانهاي منفي (خشم و اضطراب) آسيبناپذير ميسازد.
عذرتراشي نكنيد.
سادهترين راه براي تغيير نكردن و اجتناب از دگرگوني، بهانهآوردن است. مثل اين كه بگوييد «من ذاتاً اينطوري هستم» يا «بگوييد من اينجوري بزرگ شدهام».
صفات قابل تحسين، همه اكتسابياند. فراموش نكنيد هيچ كس صفات ذاتي و فطري را تحسين نميكند مثل چشم و گوش؛ بلكه تحسين فقط براي ويژگيهايي است كه شخص با همّت و تلاش فراوان آن را در خود ايجاد كرده است.
به ديگران احترام بگذاريد.
احترام به ديگران، به سوي شما باز ميگردد. هميشه پاسخ احترام، احترام است. بهترين روش مقابله با بياحترامي، بياعتنايي است. اگر پاسخ بياحترامي را با احترام بدهيد، اين، نوعي خودشكني است. شما پيشاپيش به همه احترام بگذاريد. افراد را به نام خانوادگي و محترمانه صدا بزنيد با ذكر خانم و آقا. وقتي ديگران را به نام خانوادگي صدا ميكنيد، احساس خوبي پيدا ميكنيد. احترام متقابلي بين شما و آنها ايجاد ميشود. خود را به ديگران معرفي كنيد؛ حتّي در مكالمات تلفني، پيش از پرسش طرف، خود را معرفي كنيد. احترام ديگران را برانگيزانيد. احترام به رفتار خود، مهمترين عامل برانگيختن احترام ديگران است.
به ديگران عشق بورزيد.
حضرت عيسي (ع) ميفرمايد: دشمنت را دوست بدار.
مهم اين است كه انسانها را صرفنظر از خوبي و بديهايشان، تنها و تنها به خاطر انسان بودنشان دوست داشته باشيم؛ نه با توجّه به رفتارشان. اگر شخصي خطا يا گناهي را مرتكب ميشود، آنچه مورد نكوهش بايد واقع شود، گناه و خطاست، نه وجود انساني آن شخص.
هميشه در جيب خود پول داشته باشيد.?
به هر حال، احساس توانايي و شايستگي شما بايد به شكلي تجلّي پيدا كند و خود را نشان دهد. ثروت از مواهب الهي است و چنين اهانتهايي كه پول، پليد و پست است، ناسپاسي آشكار و گناهي بزرگ است.
هميشه تبسّم برلب داشته باشيد.
اوّلين نماد دروني اعتماد به نفس رضايت خاطر است. نماد بيروني اين رضايت تبسّمي است كه شما برلب داريد. با تبسّم هم خود را آرام ميكنيد و اعتماد به نفس را در وجود خود گسترش ميدهيد و هم اينكه اين ويژگي را به ديگران پرورش ميدهيد و هم آرامش عضلات صورت وآرامش جسمي شما را سبب ميشود.
آن چه را داريد، به یاد آورید.
يادآوري موهبتها يعني اعتماد به نفس.
پس قلم وكاغذ برداريد و هر چه را كه هماكنون داريد، از كوچك و بزرگ يادداشت كنيد. (سلامتي، توانايي، سواد خواندن، نوشتن، لباسي كه برتن داريد و…)
نگاهي به پايين و بالاداشته باشيد. نگاهي به بالا براي ايجاد انگيزه در رشد و پيشرفت و نگاهي به پايين تا متوجّه محروميّت ديگران و موهبتهاي خويش شويد.
مانند آدمهاي متشخّص عمل كنيد.
شرط اعتماد به نفس آن است كه شما محترم، مؤدّب و صميمي باشيد. براي خود الگوي ذهني و عيني داشته باشيد. الگو هر چه در دسترستر باشد، بهتر است. بعد از انتخاب الگو، هر رفتاري كه ميخواهيد انجام بدهيد، از خود بپرسيد «آيا انسان متشخّص در اين شرايط، اينچنين عمل ميكند». در طرز لباس پوشيدن، صحبت كردن، عصباني شدن، شوخي كردن و … الگو را مدّ نظر داشته باشيد. ظاهري متشخّص داشته باشيد و هر چه منش شما مثبتتر باشد؛ سالمتر،آراستهتر و محترمتر باشد، اعتماد به نفس بيشتري پيدا ميكنيد.
لباس خود را تغيير دهيد. لباسي كه بر تن داريد، پاكيزگي و آراستگي آن مطمئنّاً شايستگي شما را نمايان ميسازد. وقتي در ذهن، احساس شايستگي نميكنيد، حاضريد به هر شكلي لباس بپوشيد؛ هرچند كثيف و نامرتّب و چروكيده باشد. نه تنها نوع لباسپوشيدن شما شخصيّت شما را نشان ميدهد؛ بلكه حتّي شخصيّت شما را تداعي ميكند. هميشه لباس تميز و مرتّب و اتوكشيده و در عين حال ساده به تن كنيد.
همه را ببخشایيد.
روحي بزرگ و غني و آزاد داشته باشيد. هر كسي و به هر شكلي به شما بدي كرده است، او را ببخشایيد؛ چرا كه روح شما را بسته نگه ميدارد. حتّي خود را ببخشایيد؛ چراكه خود را نبخشودن يعني همچنان در گناه و اشتباه باقي ماندن و نوعي خودشكني است. آن چه كه محكوم و بد است، رفتار بد است نه خود انسان؛ چرا كه انسان بالفطره خوب و پاك است و روح الهي در او جريان دارد.[gravityform id=”11″ title=”true” description=”true”]
ميتوان گفت اعتماد به نفس از تعهّدي كه نسبت به خود داريد ناشي ميشود. وقتي اعتماد به نفس داشته باشيد، ميتوانيد كنترل زندگي خود را به دستگيريد. اعتماد به خود صفت فطري و ارزشي نيست؛ بلكه اكتسابي و به دستآوردني است. هر كسي به هر ميزاني كه اعتماد به نفس داشته يا نداشته باشد، ميتواند با استفاده از شيوهها و تكنيكهاي جزئي و روزمرّه، اعتماد به نفس لازم را كسب كند و آن را افزايش دهد و خود را در راستاي اهداف بزرگ و موفّقيّتهای شايستهتر قرار دهد.
مرحلهي اوّل در داشتن اعتماد به نفس، پذيرفتن خويش به همان شكلي كه هست و سپس تلاش جهت تقويت جنبههاي مثبت خود و برطرف كردن نكات منفي و اين احساس هم از درون خود شما توليد ميشود نه از بيرونتان و شرط اساسي آن، دوست داشتن خويش است و اساسيترين مانع آن، خودكوچكبيني است.
مانند پرنده باش كه بر شاخهاي نازك و لرزان مينشيند، لرزش شاخه را حس ميكند؛ امّا به آواز خود ادامه ميدهد؛ زيرا به بال و پر خويش اطمينان دارد. (ويكتور هوگو)