هر آنچه از ریلکسیشن متفاوت و مهم است و شما باید بدانید

متفاوت ترین و مهم‌ترین اصل در ریلاکس شدن این است كه بدن در راحت‌ترین وضعیت قرار بگیرد؛ پس می‌توانید یا به پشت دراز بکشید و یا به شکم و یا به پهلو و يا حتّي از حالت نشسته استفاده كنيد. شما مي توانيد از هر کدام این روش‌ها که باعث می‌شود کاملاً احساس راحتی کنید، استفاده كنيد. اگر به پشت دراز کشیديد، دست‌هایتان را طوری قرار ‌دهید که آرنج‌ها کمی خمیده شوند. دست‌ها باید به موازات بدن قرار‌ بگیرد و کمی از بدن فاصله داشته باشد و کف دست‌ها 30 تا 40 سانتی‌متر از مفاصل ران‌ها فاصله داشته باشد. سرتان هم باید کاملاً بین دو شانه قرار بگیرد و به هیچ سمتی متمایل نشود. اگر در این حالت، در قسمت پایین ستون فقرات احساس ناراحتی کرديد و یا ستون مهره‌های شما به خوبی بر روی زمین قرار نگرفت، می‌توانید از بالشت‌های کوچک کمک بگیرید. این بالشت‌ها را می‌توان زیر گودی کمر و یا زیر زانوهایتان قرار دهید. هر‌کدام را جداگانه امتحان ‌کنید تا ببینید در کدام حالت بدن شما راحت‌تر می‌باشد. و اگر عادت داشته باشید که به شکم بخوابید، زیر سینه، شکم و زیر درشت‌نی نزدیک ساق پایتان را بالش کوچکی بگذارید تا بدن‌تان در وضعیت راحت و آسوده باشد. توجّه داشته باشید که برای ریلاکس شدن بر روی متکّایی دراز بکشید که نه چندان سفت باشد و نه چندان نرم.

نکاتی که باید در ریلکسیشن رعایت کنید:

از بایدها دوری کنید: در حالت ريلاكس از هرگونه تلاش و فشار به دور باشید؛ مثلاً اگر در حین تمرین به خودتان بگویید «من نباید حرکت کنم»، «من باید در حالت ریلاکس بمانم» و … این بایدها و تحمیل‌ها و فشارها کار را بدتر می‌کنند. شما باید بدون اعمال هیچ‌گونه فشاری به آرامش برسید؛ چون ریلاکسیشن مثل خواب است. همان‌طور که برای خوابیدن زحمت نمی‌کشید، برای ریلاکسیشن هم نیازی به زحمت نیست. به خواب نروید: در حین ریلاکس نباید به خواب بروید؛ بلکه باید در یک حالت خواب و بیداری باشید. وقتی در حالت ریلاکس عمیق هستید، متوجّه تمام اتّفاقاتی که در اطرافتان می‌افتد، می‌شوید؛ امّا تمایل ندارید به آن‌ها عکس‌العمل نشان دهید. هر گاه که وقتتان اجازه بدهد، می‌توانید در استراحت آرامش‌بخش باقی بمانید و بعد از یادگیری به مدّت یک ساعت کاملاً ساکن و بی‌حرکت بمانید؛ لیکن توجّه داشته باشید که اگر شما بیش از حد مکرّر ریلاکس کنید و استراحت طولانی به دنبال ریلاکس داشته باشید، به همان اندازه که بدنتان سست می‌شود، فعّالیّت ذهنتان نیز کاسته شده و سرعت عملی ذهنتان کم می‌شود؛ یعنی فعّالیّت فکریتان ضعیف و تنبل می‌شود؛ پس بعد از ريلاكس به استراحت طولانی نپردازید. برای این که از ریلاکس نتیجه‌ی بهتری بگیرید، هر روز، در ساعت معیّنی به تمرین بپردازید و اتاقی را انتخاب کنید که فضای آن پاک و معصوم باشد. در محلّی که در آن فساد و گناه صورت می‌گیرد یا بوهای ناخوشایند وجود دارد، نباید ريلاكس کرد. قبل از شروع تمرین، دست و صورت خودتان را بشویید تا کاملاً سرحال و هوشیار باشید. بعد از صرف هر وعده غذا، بلافاصله تمرینات را انجام ندهید؛ چون دچار مشکلات گوارشی خواهید شد. بهتر است دو ساعت بعد از غذا این کار را انجام دهید. بهترین زمان‌های تمرین قبل از صبحانه، ساعت ده صبح، ساعت پنج عصر و قبل از خواب است. در صورت امکان بهتر است قبل از شروع تمرین حمام کنید تا تأثیر بیش‌تر و بهتری را در خود احساس نمایید. هنگام ریلاکس بهتر است با ماسک یا چشم‌بند، چشمانتان را بپوشانید تا نور کم‌تری به چشمان شما برسد. اگر دچار چرت و خواب می‌شوید، لازم است تمرینات خود را در وضعیت ایستاده و نه خوابیده انجام دهید. چون در هنگام ریلاکس در وضعیت آلفا قرار دارید، باید هنگام خروج از این وضعیت، خیلی آرام و به تدریج خارج شوید؛ اگر سریعاً از این وضعیت خارج شوید، دچار سرگیجه خواهید شد. برای ریلکس شدن، نیازی نیست که حتماً دراز بکشید؛ بلکه می‌توانید در اتوبوس، بر روي صندلی، در دفتر کار و به ‌طور ‌کلّی در بیش‌تر مواقع، صرف‌نظر از این که محیط چه قدر شلوغ یا بی‌نظم است، تن خود را آرام کنیم.

 ذکر در ریلکسیشن:???? تکرار آهسته و آرام یک ذکر، اثر آرام بخشی بر روی شما دارد؛ زیرا با تکرار یک ذکر، تمام توجّه‌ شما بر آن متمرکز می‌گردد؛ و در عمل ریلکسیشن هم جسم و هم ذهن، باید آرام باشند. زمانی که شما به تکرار یک واژه می‌پردازید، باید احساس کنید که طنین آن در تمام وجود تان می‌پیچد. هنگامی که با عمل دم، این ذکر را بیان می‌کنید، گویی این کلمه نیز همراه با هوا به اعماق وجود شما راه پیدا می‌کند.

ذکرها می‌تواند متفاوت باشد. یکی از كارهايي که می‌تواند در انجام ریلکس به شما کمک فراوانی کند کلمه‌ی «آرام» است. کلمه‌ای که در مواقع رویارویی با عوامل مزاحم در ذهن آن را به کار می‌گیرید. البته باید این کلمه را بسیار آرام زمزمه کنید؛ به طوری که کسی صدای شما را نشنود و زبانتان از سقف دهان جدا شود. کلماتی را که در حین ریلکس به‌کار می‌برید، در حکم کلمات تلقینی هستند؛ چرا که در حین عمل ریلکسیشن، ضمیر ناخودآگاه شما بیدار می‌شود و در این کلمات تلقینی قدرتی نهفته است؛ به‌طوری که ایده و افکار در قالب کلمات به داخل ضمیر ناخودآگاه تزریق می‌شود. وقتی که تلقینات به طور مکرّر، در موقعیّت‌ها و زمان‌های معیّن تکرار شوند، شما به تدریج تغییر خواهید کرد. امّا آن قدر باید پافشاری کنید تا آن‌ها در ذهنتان حکّ شوند و به صورت عادت درآیند؛ مثلاً هنگامی که دچار ترس شده‌اید، می‌توانید با بیان جملاتی نظیر «من اجازه نخواهم داد که ترس‌هایم بر من چیره شوند» يا «من آرامش خود را حفظ خواهم کرد» و جملاتی از این قبیل می‌توانید ترس را به تدریج از خود دور کنید.

نکاتی که باید هنگام تلقین کردن رعایت کنید:

 جملاتی را که برای تلقین به کار می‌گیرید، کوتاه، شفّاف و واضح باشند. خود‌تلقینی باید مبتنی بر واقعیّت باشد، شما نباید کوتاهی، اشتباه و ضعف‌هایتان را نادیده بگیرید و همین‌طور نباید از تغییراتی که سن یا دیگر عوامل ممکن است ایجاد کنند، چشم‌پوشی کنید؛ چرا که در غیر این صورت، تلقین حاصله، سودمند واقع نخواهد شد و دچار سردی و افسردگی می‌شويد.  در یک جمله‌ی کوتاه و مختصر، چیزهایی را که به آن نیازمندید مثل عشق، اشتیاق، شجاعت و …، به صورت یک فرمول در ‌آورده، سپس به آهستگی و در حالت ریلاکس چندین بار آن جمله را تکرار ‌کنید. خود تلقینی همراه با یک تلاش جزیی، مؤثّرترین وسیله برای هر شخص می‌باشد.

به جملاتي كه در وضعيت آلفا تكرار مي‌كنيد، توجّه داشته باشيد و قدرت اين جملات را دست‌كم نگيريد. در كل، كلام تأثير زيادي بر زندگي دارد؛ به همین دلیل بزرگان هميشه مي‌گويند كه مثبت بينديشيم، مثبت سخن بگوييم.

در اهمّيّت تأثير كلام بر زندگي انسان، همين بس كه

پيامبر اكرم (ص) مي‌فرمايند:

«من تفاقر افتقر» كسي كه دم از ناداري زند، نادار شود.